hasiosznup.zabrze.net.pl

Lato się skończyło. Dziś rano minus pół i szkrobanie szyb.Fajnie, że nie pada.
To powinien być wpis dokonany wczoraj, ale po dziewiątej było gdy wróciłem. Wróciłbym kilkanaście minut wcześniej ale przed samym Zabrzem staliśmy pociągiem w korku - nie dość, że remont i tylko jeden tor, to jeszcze gnoje jakieś ukradły kable od sterowania. Pociąg kosztował sto trzydzieści siedem plus dziesięć za wypisanie w pociągu. Biletomat zabrał mi dwie minuty, pisał, pisał, zażądał karty, po czym wypluł kartkę, że nie może mi sprzedać biletu. Co ciekawe, bilet kosztował niecałe sześćdziesiąt a różnica to powrotnego taka, że nie było ciastka i nie jechaliśmy sto sześćdziesiąt a sto dwadzieścia. Ale nie staliśmy przed wjazdem na stację i w pociągu było ciepło.


Pojechałem robić zdjęcia ale nie modernie, prócz tego powyższego wyjątku. A byłoby co robić. Szczególnie na starym Żoliborzu. Piękne wille, aż dziw, że ocalały.
Nie pojechałem też robić zdjęć z podróży, ale jak to, mieć aparat i nie próbować jej uwiecznić? A jakże, próbowałem. Wyniki raczej marne, bo nawet przy stu dwudziestu mój aparat mo tako ruła jak woda we haźlu. Dodatkowo większość rozmazanych bo iso większe niż dwieście daje szumy jak pieron. Najlepsze (nie znaczy, że dobre) poniżej

Jest dziesiąta wieczorem, a w zasadzie to jedenasta, bo to dopiero drugi dzień po zmianie czasu a ja siedzę w pokoju przy otwartym na oścież oknie i jest ciepło. Wczoraj wieczorem lało przez chwilę a że siedemnaście stopni, to było jak latem ale pachniało zupełnie nie letnio.
Przywiozłem dziś od Andera jego niedzielną zdobycz, przepiękny, ręcznie wykonany, drewniany, przedwojenny, polski amperomierz. Pięćdziesiąt amperów zakres z bocznikiem na sto pięćdziesiąt.Skąd wziąć taki prąd? Musiałbym się wpiąć między trakcję a pantograf tramwaju, ale tam jest o wiele więcej


Amperomierz był zewnętrznie w idealnym stanie lecz w środku coś latało i wskazówkę blokował karton ze skalą. Za zgodą Andera postanowiłem go rozebrać
Okazało się, że wewnątrz lata nakrętka, nie wiem od czego. Kartonik ze skalą okazał się pomięty ze starości, po wyprasowaniu i założeniu jest na tyle równy, że wskazówka przesuwa się bez problemu po skali.

W guglach nic nie ma o RST Bielszowice oprócz tego, że Rosnowskiemu w pięćdziesiątym komuniści ukradli firmę R.S.T w Mysłowicach. Może ją przeniósł do Mysłowic?

No i był Tost. Zamiast Rud. Znów widoki przy bieganiu. Jako, że ciężko aparat dźwigać biegnąc musiałem się zadowolić komórką





Nie wiedziałem, że jedna z dróg św. Jakuba, via Regia biegnie przez wiadukt koło Pisarzowic. A jednak. Znalazłem na necie, dokładnie tutaj, że faktycznie Via Regia (935km) biegnie od granicy z Ukrainą do Zgorzelca poprzez m.in. Anaberg. Tyle tylko, że wiadukt na drodze z Wilkowiczek do Tost to nie jest główna arteria ze Śląska na zachód - ale może to właśnie o to chodzi. Bo przecież chyba w Kopienicach też znalazłem muszlę. Via Regia jako droga św. Jakuba pewnikiem biegnie mniej więcej równolegle do starożytnej Via Regia.

Z Zabrza do Santiago de Compostela, jest wg gugli 2700km. Licząc 30km dziennie to daje 90 dni. Szkoda, że nie mamy tyle czasu.

Jeszcze tylko znaleziony na stacji wagon

Na dworze śródziemnomorska jesień. Tak chyba jest o tej porze na południu Europy. W południe dwadzieścia, o dziewiątej wieczorem pietnaście, a od jutra ciemno o szóstej. Jesienne lato zachwyca mnie nieodmiennie swoją zamgloną łagodnością, ekscentrycznym zapachem spadłych liści a przede wszystkim efemerycznością. Za kilka dni może przecież padać śnieg. Póki co, pojechaliśmy do Tost korzystać. Lubię tam być. Kolejowa rampa, na torach skład za składem, za torami las. Niedaleko wyjście na pola. Pola położone na łagodnych wzniesieniach, brązowa gleba. Ze Ze szczytów wzniesień niesamowite panoramy. Widać wieżę zamkową i farną w Tost, widać Anaberg, widać Sudety. Prawdziwa wyżyna, nie to co u nas. Pobiegłem przez Fazaniec i pola. Widoki zabierały dech. W lesie większość liści ścieląca się dywanem. Przez nagie gałęzie widoczne błękitne niebo bez jednej chmury. I gorąco. Na tyle gorąco, że biegnąc polem ściągnąłem koszulkę. Koniec października a ja lecę przez pole w samych galotkach. Tego jeszcze nie grali. Nic nie zapowiadało też niespodzianki w postaci widoku Pradziada. Widać go było z drogi na Kotliszowice koło krzyża. Z reguły przy wietrze znad Hiszpani nie ma dobrej widoczności. Przyjechaliśmy tam jeszcze raz by spróbować złapać góry. Wyszło, zgodnie z przypuszczeniami kiepsko, no ale góry było słabo widać


Nie mam żadnego programu, który mógłby wyciągnąć góry na zdjęciu. Mogłem tylko odwrócić kolory, co dało niezły efekt


Jeszcze kilka fotek z okolicy








Wydawać by się mogło, że o tej porze roku, wszystko traci liście i obumiera, a tu dowód na zaprzeczenie tej tezie


Na stacji jednen byk grzał swoje stalowe, jeszcze zielone cielsko, w promieniach słońca


Inny zmierzał z węglem ku morzu


Jeżeli jutro pogoda dopisze, a powinna, znów pojedziemy do Tost. Smolić Rudy.

Naprawiłem brak polskich liter. Tworzenie strony w htmlu to prawie tak jak programowanie w asemblerze. Tyle, że przeglądarki dużo, za dużo wybaczają.
Dostałem dzisiaj prezent od Andera, jak to określiła mi Corazon uroczy rondelek, funkel nówka

Gośka dostała ekstra żeliwną gęsiarkę.
Dziś na wielkim orzechu na Placu Wajdy zauważyłem dwa pełzacze. Niestety, aparatu przy sobie nie miałem a fajne zdjęcie by było - parka pełzaczy na orzechu. Posiłkuję się zatem zdjęciem z wikipedii (http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Short-toed_Treecreeper_(Certhia_brachydactyla)_(cropped_version).jpg)

Od kilku dni znowu lato, do tego jakie kolory! Przeszedłem się po Zandce, znaczy po Krakusa, żeby to uwiecznić. Szkoda, że nie potrafię tak focić, żeby zdjęcie wyglądało tak, jak widzę to oczami. Nigdy to nie jest to. W każdym razie, mam takie





I tak jak zdjęciach jest od paru dni i jeszcze parę dni ma być. Elegancko.

Niestety już po słońcu. Obecnie szaruga i osiem stopni.

No i upiekłem kasztany wcześniej je nakłuwszy. I co? Jeden wystrzelił w piekarniku, dwa już na stole. Super. Mus kasztanowy na połowie kuchni. Ten nie nakłuty, przykryty szklanką oczywiście nie wybuchł. To było chyba tyle w temacie pieczenia kasztanów. Nawet dla smaku nie warto - tak jakby jeść słodkie kartofle.
Super pogoda. Zrobiłem nawet trzy kolejopodobne zdjęcia na Tarnogórskiej





i jedno podczas spaceru z Chupą.Fajne widoki na zabrzańskie wieże

Cóż za jesień. Siedemnaście stopni w cieniu. Po ostatnich powiewach znad tundry to upał. Drzewa nagle zapłonęły. Pojechaliśmy do Botanicznego


Taka jesień mogła by trwać cały rok. Siedemnaście stopni to zaś nie tak mało, ważne że w nocy nie ma mrozu. Szło by żyć. Powietrze przesycone zapachem spadłych liści, w powietrzu lekka mgiełka, idzie się fajnie ubrać, ani za grubo ani za cieńko.
Jako że taki scenariusz jest nierealizowalny, trzeba się cieszyć każdą chwilą tego jesiennego lata po jesiennej zimie.
Ogród Botaniczny jak zawsze wspaniały. Lubię się sprawdzać ze znajomości okazów. Kilka nawet rozpoznaję - ale tego bym w życiu nie zgadł

Są fajne rzeźby z betonu, niektóre oprócz funcji czysto estetycznych pełnią całkiem przyziemną rolę

Chłonęliśmy w troje feerię barw wokół, jedno z nas jednak poszło spać a obudziwszy się wyglądało tak

Zawsze twierdziłem, że w Zabrzu można znaleźć niemało zaskakujących rzeczy. A skoro dziś dzień botaniczny, to i znalezisko botanicze. Znalazłem w parku Dubiela jadalnego kasztana. Tak, w naszym Zabrzu owocujący Castanea sativa. Rozumiem brzoskwinie, winogrona, ale kasztan? W dodatku dziki? Oto dowód



Oczywiście zebrałem kilka i oczywiście je zjemy. Prażone w piekarniku. Ponoć trzeba wcześniej je ponakłuwać, żeby nie wybuchły i ponoć miszcze kuchni nie nakłuwają jednego, żeby wiedzieć, kiedy wyciągać resztę. Chyba potem nie muszą myć piekarników własnoręcznie, bo wymyśliliby inny sposób.



Na koniec jesienna Bytomka, w jesiennym świetle może zmylić.

Jest pierwszy ząb, jeszcze tylko pod dotykiem palca, ale jest. Wyjątkowo bezboleśnie, ale nie ma co się cieszyć, jeszcze ich kilka przed nami.
Wreszcie trochę cieplej, bo ostatnie dni to Syberia. Nagle, po lecie prawie zima. W nocy mróz, w dzień plus kilka. Faktycznie dwie pory roku w Polsce. No ale od wczoraj cieplej, zima na razie odeszła. Przyszła jesień

Na Toszku Północnym zawsze coś się trafi. Wczoraj nowiutki Vectron

Siedzę sobie w kuchni próbując wina z delty Rodanu, wtem huk za oknem. Wypadek, na feralnym winklu na Bytomskiej. Nie pierwszy raz w tym miejcu ktoś uderzył w drzewo. Biedny synek, mam nadzieję, że da radę. Ten winkiel jest fest zdradliwy. Nie widać, że jest tak ostry jak jest w rzeczywistości. No a wcześniej ta prosta koło skarbowego... Przy wejściu w ten zakręt pęćdziesiątką czy siedemdziesiątką przy takiej pogodzie jak dziś nie ma problemu - ile zatem jechał?
Ale nie o tym chciałem. Przypomniało mi się, że na początku września byliśmy w Ustrzykach. Pierwszy raz w trójkę. Słońce było przez cały czas, za dnia oczywiście, bo w nocy zero. Na ogrodzie można było leżeć. Co więcej, na torach koło domu złapałem drezynę

Widziałem ją wcześniej na Brzegach, ale zdjęcie średnio wyszło

Szkoda, że dziś w Ustrzykach coś na torach to obecnie spore wydarzenie. Przypominają mi się czasy, gdy pierszy pociąg jechał do Zagórza po piątej o ostatni do Krościenka przed jedenastą w nocy. Z przodu Tkt albo jakaś Ty i trzy wagony. Tylko Solina była dłuższa. Oczywiście do tego towarowe składy i ich przetaczanie. No i "budka kolejarza" gdzie przesiadywałem całe dni podnosząc i opuszczając semafory. Czasami przerzucanie zwrotnicy a raz przejazd w parowozie.
A teraz? Jak się zakochać w pociągach, gdy nie jeżdżą? Na szczęście w Tost tory i stacja są jeszcze bliżej niż w Ustrzykach. Jest szansa, że mały połknie bakcyla.

Noo, prawie pięć miesięcy. Bez pięciu dni. Wiem dokładnie, bo piąty dzień każdego miesiąca to kolejny miesiąc życia. Początkowo liczyliśmy w dniach, potem w tygodniach, obecnie w miesiącach. Za jakiś czas będą to odstępy półroczne, potem roczne... No ale co je trumf?

Właśnie śpi na kołdrze w kuchni, bo w łóżeczku nie lubi.
Od pięciu miesięcy jest więc inaczej. Niby przygotowywałem się do tego, ale jak można się przygotować na - tak naprawdę - nieprzewidywalne?
Zrozumiałym chyba jest, że hasiosznup, choć ważny, stracił ostatnio na wartości. Na szczęście da się, choć z trudem, wydzielić trochę czasu na apdejt strony. Ostatnio byłem tu na wiosnę, a teraz jest już jesień i przymrozki w nocy. Kiedyś miałem takie sny, że naglę się orientuję, że jest wrzesień a ja nie pamiętam kiedy minęły wakacje i lato. Tak trochę właśnie teraz mam, tylko nie mam stracha, jak we śnie.
Ostatnio wrzucone zdjęcia, to kwitnące forsycje i jesion, a teraz mam takie ze Zandki

Przeglądam zrobione przez ostatnie miesiące zdjęcia, w większości są to jego fotki. Na razie jakieś 1200. Mogę jednak kilka innych wyłuskać.
W piwnicy u Makola (przedwojenna moderna) jest taki napis

Słabo widać, bo z komóry, ale datę można odczytać.
Tabliczki nowe też mam, a jakże. Niektóre na budynkach, jak te z Świerkowej

A teraz zdobycz. Tabliczka z Panewnickiej z modernistycznej kamienicy, leży koło mnie. Dostałem kolejny prezent, tym razem od Marcina Tej samej firmy tablczkę tu mam, z innej kamienicy z Panewnickiej. Dla mnie, mieszkańca niemieckiego Śląska polska, śląska tabliczka to rzadkość. Niemieckich śląskich jest u nasz trochę, polskich być tu nie mogło, stąd moja radość z przedwojennej śląskiej, polskiej tabliczki.

Z Rud - kawałek parowozu

A z Arkońskiej w Gliwicach kolejny LSR, choć bez napisu